Ece'nin köpeği Zeytin

Ece benim en iyi arkadaşımdır.Ve onun bir köpeği var.Şimdi onun hikayesini size anlatacağım.İlk onu Eceler farklı bir şehre gittiğinde resim çerçevesi almak için girdikleri dükkanda görmüşler.O kadar tatlıymış ki Ece onu almak istemiş.Annesine yalvarmış yalvarmış en sonunda annesi babasına durumu bildirmiş ve babası olay yerine gelmiş.:D)) sanki çok önemli bir habermiş gibi anlattım değil mi??Herneyse gelip Zeytin'e bakmış ve işi olduğu için" Ben gidiyorum, sizin kararınız" demiş.
Ece ağlamış ve annesi de ona yarın bakarız hadi çerçeveyi alalım demiş.Ece o gece uyuyamamış.Hep Zeytin'i düşünmüş.
Ertesi gün onu almışlar.Tabii ki Ece çoooooooooooooook sevinmiş.Onu ilk kez Ece ve abisi ile tenis kursundan çıkarken Eceleri annesi almaya gelmişti ve yanında Zeytin vardı.Ve ben çok korktum .Bir kaç hafta onların evine gidemedim ve sonra Ece'nin odasında kapalı kalmaya karar verdik ,kapıyı açmazsak Zeytin gelmezdi.Tabii Ece o odadan çıkmadan yaşayamazdı.Telefonlara bakmak için odadan çıkması gerekliydi.O zamanlarda ben Ece'nin odasında Zeytin gelir diye kapıyı tutup vücudumu bir metre uzakta tutuyordum ,çoook korkuyordum.Bir gün nedense hiç uyarı almadığım, hiç köpeklerle ilgili araştırma yapmadığım halde, özel olmayan bir günde Zeytin'den korkmadım.Başta Ece ,bütün herkes bendeki bu büyük değişime çok şaşırmıştı. Bugün de onu sevmeye cesaret gösterdim.Bu cesaretim inşallah hep devam eder.