SOSYAL KİTAPLARINIZI AÇIN!!!!

İşte benim bitmez tükenmez ödev yapmama maceralarımdan biri daha :D
İngilizce yazılısından çıkmış tenefüse girmiştik.Bizim bu giriş çıkışlarımız sürerken teneffüs zili çaldı.Bende bahçede yürürken zili duyunca dümdüz bir robot dönüşü yaparak sınıfa yöneldim.Türkçe dersi işleyeceğimizi sanarak kendimce sıkılıyordum.Sınıfa girip Türkçe (!) kitaplarımı sıranın üzerine çıkarttım.Başımı sıranın üzerine koydum ve öğretmeni beklemeye başladım.Bu habersiz ve korkunç kaderi bekleyişim uzun sürmedi.Öğretmen sınıfa girdi veeeeeee SOSYAL KİTAPLARINIZI AÇIN!!! dedi ve o an başımdan aşağı kaynar sular döküldü.Ve uyuşuk ve bıkkın bir tavırla (Oysa içimde yalnızca korku vardı) çantamı açtım ve karıştırmaya başladım.O sırada benim Türkçe kitaplarım (kapalıydılar),diğerlerininse Sosyal
kitapları masanın üzerindeydi.Herkes çoktan hazırlanmış öğretmenin üç deste + 4 tane çalışma kağıdını çantasına yerleştirişini izliyorlardı.Daha sonra çantasını kapattı ve bize döndü. Başladı konuyu anlatmaya.Beni ilgilendiren 40 yılda bir ihtiyacımız olacak Doğal Afetler konusu değil o dersten tek parça çıkmaktı.Işıl ışıl gözlerle öğretmene bakıyor ve sorularına parmak kaldırarak yanımdakilerin ve öğretmenin sayfaları açılmamaktan yapışmış Türkçe kitabını Sosyal kitabım sanmasını sağlıyordum.Ve kanıyorlardı da.Bir süre sonra öğretmen kitaptan yazıları birine okutmaya başladı ve önemli gördüğü yerlerin altını çizmemizi söyledi.O an yakalanacağımı sandım.Ama yakalanmadım .Ama bu rahatlığım uzun sürmedi.Yanımdaki çocuk SOSYAL KİTABINI GETİRMEDİN Mİ???(!!!!!!!!) DİYE SORDU.Yalan mı söyleseydim .Mecburen ağzımdan korkuyla çıkan "ge ge ge getirme d dim"Ama çok küçük sesle söylediğim getirmedim kelimesi getirdim diye anlaşılması beni kurtardı.Haa getirmişsin deyip geçiştirdi.Kucağımdaki Türkçe kitabını Sosyal sanmıştı.Eğer çaktırsaydım öğretmene söylerdi.Sonunda dakikalardır beklediğim zil çaldı.Öteki ders kaderimi değiştirmiş olan Türkçe kitabını işledik. :)
.İyiki yakalanmamışım.Öğretmen Sosyal Kitabını getirmeyenlere dersin sonunda (herzaman yaptığı gibi) çooo(olar sonsuza kadar sürüyo)k bağırdı.İnanması güç ama ben bunu yılbaşından bir gün önce yaşadım.Bir gün önce... BENİ OKDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM.